For De Dakhaas I made a collaboration work with Syrian poet Bakr Al Jaber. The Arabic and Dutch version of the poem can be found below.

Arabic:

Dutch:

Nacht

In deze stad, die mij elke nacht verwondt

En in de volgende nacht mijn wonden verzorgt

In deze stad die mijn details langzaamaan leert kennen,

zet ik op een rijtje wat nog komen gaat en maak ik kennis met de nacht van hier.

Elke stad waarvan je de nacht niet kent en niet door haar nauwe straatjes bent gekropen

daar ben je niet thuis.

****

Mijn vriend, die van de naam ‘Utrecht’ nog nooit gehoord heeft, vraagt mij via Skype:

– Kan je daar ‘s nachts slapen?

Ik antwoord: Ja

– Kan je nog altijd wakker blijven als je wilt?

Ja

– En droom je nog steeds met volle teugen zoals je gewend was te doen?

Ik weet niet

– Het stelt me gerust dat het nog goed met je gaat, net als met velen hier en niet zoals met velen daar.

****

Hoe zou hij niet vergeten dat de nacht gisteren kwam

en hoe zal hij niet vergeten dat hij morgen komt.

Houdt hij dan zoveel van ons?

En als dat dan zo is, waarom bedriegt hij ons dan met een ander in de zomer

wanneer hij snel voorbij gaat, zoals een gast, die enkel zijn gezicht even wilt laten zien?

****

Het lijkt me dat je het nachtleven kent, zegt de vreemde vrouw.

– Wat doen de vreemden in de nacht?

Ik antwoord: ze worden nog meer van elkaar vervreemd.

– En wat doen de stadskinderen die haar hun hele leven al kennen?

Zij gaan naar hun geliefde plekjes om zich te vergewissen dat die hen ook nog kennen. Zo weten ze zeker dat zij geen vreemden geworden zijn.

****

De nacht van deze stad staat op zichzelf en is vluchtig als een aantrekkelijke glimlach.

Zij is niet lawaaierig zoals de nacht van Cairo en niet intiem zoals de nacht van Damascus.

Rustig is de nacht van deze stad en licht als de geur die blijft hangen van een meisje dat je ontmoet bij de bushalte.

****

Precies op dit moment, als in deze nacht en geen andere:

Wie huilt er, wie lacht, wie zingt, wie sterft, wie bemint, wie drinkt er koffie, wie ziet zijn familie weer na weg geweest te zijn, van nu af aan en precies in deze nacht?

Het lijkt erop dat dat de planken van het toneel eindeloos ver reiken en het gordijn niet meer open gaat.

****

De nacht in deze oude stad verbergt haar gezicht niet, integendeel

Ze laat je alles kristalhelder zien.

Hoe ben je hier terecht gekomen?

Wie zal het zeggen.

****

Ik ben vergeten om jullie te zeggen;

Dat alles wat ‘s nachts geschreven wordt overdag zijn verband verliest.

De schrijfsels van de nacht brengen verwarring, verlangen, hunkering, liefde, verdwazing, een vurig verlangen tot de ochtend, verdriet, dwang, helderheid, de schoonheid, het brengt van alles voort, maar geen ochtend.

Trek je daarom maar niks van mijn woorden aan.